neverletmego.fotkoblog.pl

Znów nie jest tak jak być powinno.. Dlaczego? 

Brakuje mi w moim życiu 3 cholernie ważnych dla mnie osób. 

Pierwsza z nich.. Nie jest tak źle, bo wiem, że i tak jestem dla Ciebie ważna nawet jeśli nie masz teraz chwili, ale po prostu brakuje mi fizycznej obecności.. Jesteś dla mnie jak siostra. Brakuje mi rozmów, szlug, po prostu spędzania ze sobą czasu. Tęsknie za chwilami, kiedy spędzałyśmy ze sobą całe dnie, po prostu. Jak razem gotowałyśmy, nawet, jeśli potem miałabym mieć bliznę na ramieniu. ;)) Wiem, że mogłam Ci powiedzieć wszystko. I z tej trójki.. Chyba tylko Tobie ciągle mogę ufać. 

Druga... Traktowałam Cię jak przyjaciela. Naprawdę. Pamiętam wakacje po 3 klasie, nawet zeszłe. Pamiętam nasz wspólny zespolik.Nawet jeśli to było takie garażowe granie, to były najlepsze wspomnienia. Wiesz, że dzisiaj mija rok kiedy wpadliśmy na ten pomysł? Równy rok. Pamiętam Dom wschodzącego słońca, Nirvanę.Szlugi w garażu. Pamiętam, jak byłam osobą, której się zwierzałeś, że nie wiesz co robić, kiedy potrzebowałeś ode mnie wsparcia i rady.. Teraz? Mam wrażenie, że po moim przyjacielu zostały mi tylko piękne wspomnienia. Nie masz dla mnie czasu.. I to nawet nie chodzi o to, że się uczysz, czy coś. Wiem, że dla niej masz czas. To jest naprawdę przykre. Chciałabym z powrotem mojego dawnego przyjaciela, przy którym nie wstydziłam się wyjść bez makijażu czy poryczeć się. Który zawsze potrafił mnie pocieszyć. Co z nim zrobiłeś? 

Trzecia.. To jest najgorsze, bo mowa o najważniejszej w moim życiu. Kiedy się poznawaliśmy miałam zaledwie 15 lat. Byłam młodziutka. Dopiero poznawałam smak życia. Smak pierwszego alkoholu, pierwszych papierosów, i przyjemnego miziania w brzuchu. Dopiero zaczynałam rozumieć, na czym to wszystko polega. Pojawiły się problemy.. W chuj. Wiedziałeś o nich. Wiedziałeś o mnie niemalże wszystko. Znałeś mnie jak nikt inny. Wspieraliśmy się nawzajem w trudnych chwilach, ufaliśmy sobie. Noce? Zawsze spędzone na rozmowie, planach, marzeniach.. Poznawaniu się coraz lepiej. Wtedy, tamte wakacje.. To chyba był najlepszy okres w naszym związku i moim życiu. Tak cholernie niewinny, tak cudowny. Później, mimo problemów i ran, mimo zdrad, mimo kłamstw, zawsze umieliśmy wyjść na prostą. Bo to nie wyzwiska ranią najbardziej. Nie zdrady. Najbardziej rani obojętność. I ja ją własnie czuję z Twojej strony. Nie było Cię wczoraj, mimo że mi tak obiecywałeś. Wiem, sama mogę też sobie to zarzucić. Ale to nie był pierwszy raz, kiedy nie było Cię, mimo że tak cholernie Cię potrzebowałam. Mam w głowie same czarne scenariusze. Intuicja podpowiada jedno, wiara co innego. Mętlik w głowie. Tracę Cię.. Widzę to. Nie wiem, dlaczego, przez kogo, ale Ciebie już nie ma ze mną.. Ostatni tydzień to pięknie udowodnił. Nic nie jest tak jak było, wiesz? Nic. Nie wiem, może to ja się tak zmieniłam, nie wiem. Brakuje mi. Nieważne. 

Przepraszam.. Musiałam.